Trochę wieś z tą ciszą w eterze, ale nie miałem weny, chęci i kilku innych rzeczy, więc strona leżała odłogiem. Jakiegoś huraganu wpisów bym się teraz nie spodziewał, ale jeżeli jakaś ładna nuta wpadnie mi w ucho, to nie będę jej trzymał tylko dla siebie.
Na przykład taka jak ten kawałek najlepszego japońskiego producenta hip-hopowego:
Nujabes – Voice of Autumn
Jak człowiek jest dzieckiem, to w pierwszy dzień wiosny idzie na wagary. Do kina, na wino z kolegami, albo, jak to niegdyś bywało, poganiać się z łysymi po Agrykoli.
Jak człowiek dorośnie, na wagary idzie do pracy.
Ursula Rucker – Spring
Continue reading Pierwszy dzień wiosny
Coś mi się zdaje, że ostatnio nie było hip-hopu. To dziś będzie. Dobry całkiem. Bardzo dobry nawet.
Nas – Memory Lane
Continue reading Hip-hopowo
“Don’t Think About Me” – kawałek z najnowszej EP’ki Letherette. Niby nic, ale miło się słucha i nogą do tego buja.
Jamie xx – Girl
Bonobo – The Plug (Quantic Mix)
I trochę hip-hopowo:
Tab & Anitek – ToyNBee
Camp Lo – Black Nostaljack AKA Come On
Od 10 dni jakiś – pardon – ch** z Dusseldorfu (przynajmniej tak wskazuje jego adres IP) próbuje włamać mi się na serwer. Atak jest dość prosty, bo polega na próbie złamania hasła metodą prób i błędów. Naturalnie nasz niemiecki haker nie robi tego sam, tylko w jego imieniu specjalny skrypt, który wiele razy na sekundę próbuje kolejnych konfiguracji liter, cyfr i znaków, żeby otworzyć cyfrową kłódkę. Hasła raczej nie złamie, bo mam bardzo silne, 128 bitowe i w ogóle enigma prawie. Nasz – dajmy na to – Hans liczy zapewne na wiele numerów kart kredytowych, dane rachunków bankowych z milionami Euro lub czyha na pikantne fotografie członków redakcji, co jestem akurat w stanie zrozumieć, bo, jak wszyscy wiedzą, redakcja Nirguny jest niezwykle atrakcyjna. Nic biedak tam by jednak nie znalazł poza tym, co można zobaczyć zwyczajnie na stronie.
Problem polega na tym, że jego heroiczne próby generują transfer na serwerze, który to transfer kosztuje, więc jeśli zobaczycie za kilka dni białą stronę z czarnym napisem informującym, że wykorzystany został “bandwich”, to nie jest to moja wina tylko jego. Na razie próby zneutralizowania fagasa nie są skuteczne.
Wiemy już, jak zachowuje się Wuj z Dusseldorfu, rzućmy więc okiem na Wenus z Willendorfu:
A teraz posłuchajmy czegoś, co nie ma nic wspólnego z hakowaniem, Angeliną i prehistorią.
Coś do porannej kawy albo herbaty, jeśli ktoś popija:
Long Arm – Perfect Morning
Continue reading Wuj z Dusseldorfu
Ten wpis tak naprawdę nie jest czymś, co można by nazwać moim muzycznym podsumowaniem ubiegłego roku, bo z odsłuchiwaniem nowych wydań jestem tak na bieżąco jak z myciem lodówki. Nie przesłuchałem pewnie większości tego, co powinienem, a znając siebie, głębszą wiedzę o muzycznych perełkach 2015 r. będę miał gdzieś w 2018.
Wrzucam zatem w kolejności przypadkowej nieco utworów w myśl hasła “Kawałki, których mogliście nie słyszeć w 2015 a powinniście”.
Później, w miarę czasu i chęci, będzie jeszcze druga część z muzą nieco bardziej wymagającą. Tymczasem:
Tame Impala – Let It Happen
Fajne i nieszablonowe.
Continue reading Quasi-podsumowanie 2015
Dzisiejszą sobotę sponsoruje Spearhead i Michael Franti. A teraz pora uderzać na mróz.
Michael Franti & Spearhead – Oh My God
Gdybym nie musiał iść jutro do roboty, to ubrałbym się ciepło i bujał po mieście z tym kawałkiem na uszach. Wszedłbym tu, poszedł tam i wstąpił na kawę do Wojtka w Porannej. To byłby dobry dzień. Mam nadzieję, że i tak będzie dobry, ale wtedy byłby lepszy.
Jak ja lubię trafić czasem zupełnym przypadkiem na coś fajnego. Przesłuchiwałem najnowsze recenzje w Mixmag‘u i nie za bardzo cokolwiek tam mi się podobało, aż odpaliłem najnowsze dzieło młodej brytyjskiej raperki zwącej się Little Simz – “A Curious Tale of Trials + Persons”.
Płyta jest nierówna. Szorstkie i bardziej agresywne kawałki (“Persons”, “Dead Body”) można sobie bez wyrzutów sumienia darować. Reszta jest jednak całkiem ciekawa, chwilami naprawdę dobra, muzycznie w wielu momentach bardzo (szczególnie jeśli chodzi o część rytmiczną) “niehip-hopowa” i chyba to jest jej największym atutem. Tekstowi też warto się przysłuchać , ale nie to jest najważniejsze. Continue reading Zajebisty kawałek, dobra płyta
Na tym blogu to przez ostatnie dni jest zupełnie jak w polskim filmie. Co zrobić, lato w końcu.
Slow Train – In The Black Of Night
Maxlwell – Lifetime
Us3 – Recognise And Realise
Tab & Anitek – On My Way
Ben Westbeech – Get Silly
DJ Cam – Summer In Paris